Miękkie i fascynujące

W świecie zwierząt nie brakuje stworzeń bardzo drobnych, o pozornie nieskomplikowanej budowie, które z racji swoich gabarytów potrafią występować w bardzo licznych populacjach reprezentujących wiele odmian. Skorupiaki, o których wspomnieliśmy przed momentem są w tej grupie. Zaliczają się one do mięczaków, ale nie wszystkie mięczaki muszą mieć na sobie skorupy.

Bardzo często radzą sobie bez nich, żyjąc głównie w wodzie – morskiej jak i słodkiej. Część mięczaków budzi spore emocje nie tylko w kręgach naukowych, ale również kulinarnych. Wszyscy znamy chyba termin „owoce morza”.

Najczęściej chodzi tu o morskie mięczaki, z których pewna grupa jest ceniona z uwagi na walory smakowe. Dlatego stały się one częścią dziedzictwa kulinarnego wielu państw, głównie tych leżących nad ciepłymi akwenami. Malakologia, czyli gałąź zoologii badająca mięczaki ukształtowała się w XIX wieku.

Za jej podstawy odpowiada Martin Lister, natomiast systematyczną klasyfikację zapoczątkował Georges Cuvier. Nie jest to dziedzina popularna, ale nie można odmawiać jej wagi.